گسترش ناگهانی ویروس کرونا (کووید-19)، راهکارهای زیادی را روانه‌ی بازار کرده است. هرچند که بسیاری از آنها کاملا جدید نیستند و کاربرد محدود آنها، این راهکارها را به دسته‌ای تبدیل میکنند که افراد به ندرت به دنبال آن باشند. اما حالا که نیازی فوری و اضطراری پیش آمده است، بسیاری از مشتریان آگاهی کافی را نسبت به انتخاب و استفاده از بهترین اقدامات موجود ندارند.
مشتریان باید این فرآیند را به دقت بررسی کنند تا مبادا که این راهکار خود به یک مشکل تبدیل شود. علیرغم خوب بودن اتوماسیون‌سازی، برخی از راهکارها نیازمند آن هستند که کاربر یک سری مناطق مشترک با سایر افراد را لمس کند، همچون وارد کردن مشخصات روی یک صفحه نمایش یا صفحه کلید که به قطع در شرایط کنونی، چنین چیزی نمیتواند چیز ایده‌آلی باشد. مشتریان همچنین باید به بررسی دقت دستگاه‌های اندازه‌گیری درجه‌ی دمایی بپردازند، چرا که برخی از سنسورها برای اندازه‌گیری درجه‌ی دمایی انسانها در نظر گرفته نشده و یا فاقد درجه‌بندی برای چنین هدفی هستند.
برای کمک به فاصله گذاری اجتماعی چه میتوان کرد؟ یکی از راههای عملی برای انجام این کار این است که تعداد مشتریانی که در تمام بازههای زمانی کار فروشگاه در مغازه حضور دارند شمرده شوند. راهکار کنترل ازدحام ژئوویژن قادر است که به صورت خودکار تعداد مشتریان داخل مغازه را به صورت زنده شناسایی کند و با یک علامت، تعداد افرادی که وارد میشوند را محدود سازد.
مانیتورهای دمایی
دقت این اندازه‌گیری برای تشخیص تب افراد عاملی بسیار تأثیرگذار است. هر چقدر دمای اندازه‌گیری‌شده دقیقتر باشد، تعداد افراد کمتری به اشتباه شناسایی میشوند.
از آنجایی که دوربین‌ها در مکان‌های با حجم رفت‌و‌آمد بسیار بالا استفاده میشوند، سرعت اندازه‌گیری فاکتور مهم دیگری است که باید موردتوجه قرار بگیرد، چرا که هرگونه تأخیر میتواند تأثیر قابل ملاحظه‌ای را روی تمام فرآیندهایی چون بازرسی ورود افراد به فرودگاه داشته باشد. کاربرپسندی و قابلیت یکپارچه‌سازی از جمله فاکتورهای مهم دیگری هستند که باید موردتوجه قرار بگیرند.
بسیاری از متخصصین نظرات مشابهی را روی اهمیت دقت درجه‌بندی و فرآیند بازبینی اظهار نموده‌اند.
از این موضوع اطمینان حاصل نمایید که دوربین‌ها، درجه‌بندی سطح صنعتی (+/-2°C سانتی گراد) نداشته باشند. برای دمای محیطی و ویژگی‌های مربوط به گروه سوژه‌ی موردنظر، همچون میزان فعالیت و زمان دقیق روز باید تغییرات جبرانی صورت بگیرد. همچنین تأثیرات چرخه‌ی بیست و چهار ساعته‌ی روز باعث میشوند که در طول روز، دمای بدن افراد بین +/-0.5°C سانتی گراد دچار تغییر شود.
مشتریان از دوربین‌های دستی و دوربین‌های نصب شده روی سه پایه یا دوربین‌های ثابت و ابزارهای تعبیه شده برای بررسی و کنترل افراد بدون نیاز به ایجاد تماس، جهت تشخیص تفاوت‌های دمایی سطح پوست افراد و تغییرات الگوی دمایی آنها استفاده میکنند.
زمانی که افراد از کنار دوربین عبور میکنند، دوربین نه تنها این تفاوت های دمایی را «می بیند» یا تشخیص میدهد، بلکه دوربین های رادیومتریک میتوانند درجه های دمایی بین -20 تا +2000 درجه ی سانتی گراد (-4 درجه تا +3632 درجه ی فارنهایت) را اندازه گیری کنند. اپراتورهای پشت دوربین به دنبال درجه های دمایی غیرمتعارف هستند و در صورتی که متوجه درجه های دمایی بالاتر شوند و یا با تصاویر حرارتی با قسمت-های با دمای بالای غیرعادی مواجه شوند، اپراتور موردنظر میتواند با استفاده از سایر تکنینک های کنترل و بررسی پزشکی، درخواست کنترل و بررسی فرد موردنظر را بدهد.
علاوه بر دوربین های حرارتی، دماسنج های غیرتماسی اساسا به صورت دستی مورد استفاده قرار می گیرند. اپراتور دستگاه غیرتماسی مربوطه، آن دستگاه را با فاصله ی پیشنهادی بین 5 تا 15 سانتی متر (1.9 اینچ تا 5.9 اینچ) به سمت سوژه ی موردنظر هدف می گیرد و میتواند دماهای بین 32 تا 42.5 درجه ی سانتی گراد (89.6 تا 108.5 درجه ی فارنهایت) را اندازه گیری کند.
عکس العمل به رخداد
سازمان ها باید در مورد مکان و رفاه و سلامتی شهروندان خود و مخصوصا تمامی آن دسته از افرادی که در خارج از کشور یا در کشورهایی که وضع شیوع کرونا وخیم است، آگاهی داشته باشند. زمانی که مدیران امنیتی این اطلاعات دقیق را داشته باشند و بتوانند این اطلاعات را به صورت مستقیم و پیامکی و با توجه به شرایط پیش آمده به افراد و گروه ها مخابره کنند، آنها میتوانند به ارزیابی دقیق تر خطرات که توسط سازمان هایشان صورت می گیرد، کمک کنند و مقدمات صورت دادن عکس العمل های بهتری را فراهم سازند.
در ارزیابی بهترین تکنولوژی برای نیل این هدف، به قابلیت های اثبات شده ی آنها نگاه کنید. در صورتی که سازمان ها به مدیریت قرنطینه احتیاج داشته باشند، همانطور که دانشگاه سیدنی چنین نیازی داشت، چگونه آنها میتوانند به سرعت و به صورت مرتب با تمامی افرادی که تحت تاثیر این ویروس قرار گرفته اند، همچون کسانی که باید جابجا شوند، ارتباط برقرار کنند؟ چگونه آنها میتوانند افراد را نسبت به اعمال محدودیت های جدید آگاه کنند و یا اینکه افرادی را که به مراقبت های پزشکی، کمک فوری یا مشاوره احتیاج دارند، شناسایی کنند؟ چگونه آنها میتوانند به افرادی که خود را قرنطینه کرده اند تا تماس فیزیکی را با دیگران به حداقل برسانند، کمک کنند؟
فاکتور دیگری که در ارزیابی راهکارها باید بدان توجه داشت؛ سرعت بکارگیری است. شرایط کنونی، شرایطی است که به سرعت در حال پیشروی است و قابلیت تغییر دادن و ارتقاء بخشیدن سریع اقدامات بسیار حیاتی و مهم است. برخی از راهکارها میتوانند در کمتر از یک هفته بکار گرفته شوند و قابلیت هایی فوری را ارائه کنند و به سازمان ها این امکان را بدهند که با افراد خود به تعامل بپردازند و عکس العمل های آنها را با کارآمدی بیشتری هماهنگ کنند.
منبع: مجله a&s